با نگاهی به مشکلات روزمره در ابعاد اجتماعی و اقتصادی به راحتی می توان از تکرار پذیری آنها اطمینان حاصل کرد ، پدیده هایی مانند گرفتگی معابر در پاییز به دلیل بارندگی ها ، کمبود آب در تابستان ، افزایش بی رویه مصرف برق در تابستان ، افزایش مصرف گاز در زمستان ، افزایش سوخت مصرفی خودرو ها ، افزایش کشته های ناشی از بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله ، نوسانات شدید اقتصادی ، افزایش آمار کشته های ناشی از ویروس کرونا ، همه و همه و صدها مثال دیگر از جمله مثالهایی هستند که در تاریخ کشور به کرات تکرار شده اند و هزینه های جبران ناپذیری را برای مردم داشته اند ، نگاه به مدیریت در کشور ما صرفا اداره کردن است تا مدیریت علمی ، الان در حال مبارزه با بیماری کرونا هستیم و فعلا دستگاههای مرتبط با سایر بلایاها از جمله سیل و زلزله با نورپایین حرکت می کنند و منتظر هستند تا زلزله ای پیش بیایید و تمرکز دولت به سمت زلزله پیش برود ، نگاه موضعی و مقطعی از جمله ویژگی های “اداره کردن ” است تا ” مدیریت ” ، چرا که “مدیریت”رویکرد علمی است به مسائل گذشته ، حال و آینده کشور ، اگر در گذشته اثرات ناشی از زلزله را بعنوان آموزه های زلزله ثبت می کردیم و یا اثرات و علل افزایش قیمت ارز را بعنوان یک سوژه مورد مطالعه مدیریت علمی قرار می دادیم هر روزه شاهد این همه تغییرات نبودیم ، مدیریت علمی رفتار مولفه ها را مطالعه و برای اینده و در جهت کاهش اثرات منفی آنها و با استفاده از روشهای علمی برنامه ریزی می کند ، دیدگاه مدیریت علمی دیدگاه کنشی است تا واکنشی ، در مدیریت علمی منتظر حادثه و رفع اثرات آن نیستیم بلکه قبل از بروز حادثه تمامی احتمالات و امکانات کاهش اثرات را باید مورد مطالعه قرار بدهیم و هر دستگاه و ارگانی به وظایف واکنش در شرایط اضطراری خود تسلط کافی داشته باشند . حال فرض کنید خدای ناکرده در همین ایام بیماری کرونا با بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله شدید در تهران مواجه بشویم و این در حالی است که خیابانها بدلیل آب گرفتگی بسته شده و کوچه ها به دلیل تخریب ناشی از زلزله بسته شده اند و مردم زیر باران شدید و خارج از منازل خود باید بتوانند با کرونا هم مبارزه کنند ، چقدر آماده هستیم ؟ و برنامه عملیاتی ما برای کاهش اثرات منفی این بلایا تا چه حدی است ؟ نگاه مدیریت علمی نگاه سیستمی است یعنی کشور و اداره کشور توسط سیستم های فرعی که می بایست فرآیندهای خود و تجزیه وتحلیل ها و آمادگی خود را داشته باشند باید آموزش دیده و از مهارتهای کافی برخوردار باشند ، تصور بکنید در این شرایط مسائلی از قبیل جنگ و یا توطئه و ترور و داعش هم مطرح باشد ، اگر در برخی از حوزه ها مانند مسائل نظامی موفق بوده ایم شاید همین نگاه سیستمی و استراتژیک توانسته است کشور را در این حوزه تقویت نماید اما آیا در سایر حوزه ها مانند سیل و زلزله و بیماری های ویروسی و تهدیدات اقتصادی هم توانمند هستیم . علوم نظامی جزو علومی است که بر پایه مدیریت و علوم استراتژیک طراحی شده است چرا که در جنگ غلبه به دشمن که از مزیت برخوردار است از ویژگی های مدیریت علمی است اما عدم استفاده از این رویکرد علمی در بخش اقتصاد ، بهداشت و جامعه ضررهای جبران ناپذیری را به کشور وارد کرده است که می بایست مورد توجه دولتمردان قرار بگیرد.